Herinner je je de documentaire ‘Het verdriet van Westfriesland’ nog? Over wat jongeren in Westfriesland bezighoudt en zelfdoding. Gevoelens van blijdschap, intens verdriet en gemis. Het hele jaar hard werken om vervolgens in het weekend en eens per jaar met de kermis, los te gaan. Voor even al onze zorgen vergeten, op de vlucht voor de realiteit die maandag weer voor de deur staat. Jarenlang leefde ik mijn leven op deze manier. Het voelde als een leugen, een masker dat ik droeg. Van buiten een glimlach, van binnen een leegte, eenzaamheid.
Schone schijn
In kleine dorpen kent iedereen elkaar en er zijn veel groepen. Een gevoel van veiligheid en gezelligheid, maar het kan ook verstikkend zijn. Het geroddel, de verhalen. Als je anders bent dan de standaard word je misschien wel verstoten door de groep. En hoe veilig voelt het om je ware gevoelens in een groep te delen? Het beeld dat wordt neergezet van mannen, die stoer en sterk moeten zijn en niet moeten lullen over gevoelens…
Waarom? Waarom doen alsof ons leven perfect is? Ieder huisje heeft zijn kruisje. Scheiding, stress, werkloosheid, het verlies van dierbaren, ziekte en zelfdoding, een zwaar beladen en weinig besproken onderwerp.
Het wordt tijd dat we weer écht in gesprek gaan met elkaar en dat we weer gaan voelen dat we LEVEN.
Praten helpt
Vaak hoor ik dat mensen anderen niet willen lastig vallen met hun problemen. Ik heb het zelf ook meegemaakt. Het is moeilijk om over dit soort onderwerpen te praten, maar het voor je houden lost ook niets op. Praten helpt en je kan om hulp vragen.
Vraag jij weleens hoe het écht met iemand gaat? Denk jij wel eens, misschien is het beter als ik hier niet meer ben? Of heb je misschien zelfs al plannen hiervoor?
Ik geloof dat niemand écht dood wil, alleen als het leven zo uitzichtloos lijkt en je je zo gevangen voelt. Gevoelens van verdriet en eenzaamheid of je voelt juist helemaal niets meer, alleen maar leegte… Dan kan de dood de enige uitweg lijken… Je wilt rust, vrede, alles behalve die overweldigende pijn en leegte.
Het is tijd!
Er is een nieuwe tijd aangebroken. Een tijd waarin je jezelf mag zijn en in jouw kracht mag gaan staan. Tijd om écht te gaan LEVEN. Om te voelen en om je gevoelens te uiten. Vertel jouw dierbaren dat je van hen houdt en dat je trots op ze bent. En als je dit nog lastig vindt, schrijf het op! Het is tijd dat de nuchterheid plaats gaat maken voor de mens in zijn geheel, met alle gevoelens die daarbij horen. Het mag er zijn. Wanneer voel jij dat je leeft?
[signoff]
