Op 15 oktober was het de internationale dag van de witte (blinde)stok. Op deze dag vroegen wij aandacht voor de witte stok in het verkeer. Naar mijn idee staan mensen er niet bij stil wat het betekent om met deze witte blinde stok te lopen onder andere in het verkeer. Tijdens het rijexamen krijg je er wel iets over maar hoe of wat…
In artikel 49 van reglement verkeersregels staat dat voetgangers met een witte stok die aangeven te willen oversteken voorrang verleend moet worden.
Ik zelf ben niet bang aangelegd maar vind het wel heel vervelend als voetgangers, fietsers of andere weggebruikers nog even snel voor of achter je langs gaan. Ik moet namelijk goed luisteren om me te oriënteren en als er dan iemand voor of achterlangs schiet raak ik uit deze concentratie.
Vaak wordt er met cijfers en feiten aangegeven hoe slecht het gesteld is met de mede weggebruikers ten aanzien van de witte stok. Het is goed medeweggebruikers bewust te maken wat de impact is van het gebruik van de witte stok in het verkeer. Je navigeren in een al drukkend worden verkeer met al minder hoorbare voertuigen door de intreding van het e-rijden.
Maar het is als gebruiker van de witte stok ook goed de stok op een juiste manier te gebruiken. Er zijn verschillende soorten stokken. Allereerst is er de ‘herkenningsstok’ dit is een korte stok om te laten zien dat je slechtziend bent. En er is een ‘taststok’ met deze stok voel je over de straat of er obstakels zijn. Door te tikken of te rollen.
Als je met de taststok wilt oversteken zijn daar regels voor. Je houd de stok verticaal voor je. En wacht en luistert of er iets aankomt. Als het stil is, steek je de stok recht vooruit en gaat over. Halverwege de weg doe je de stok weer naar beneden en voelt hoe je verder kunt lopen naar de stoeprand van de overkant.
Het maakt dan eigenlijk niet uit of je dat bij de zebra doet of op en veilige plek op straat. Tenzij er rateltikkers (die je hoort) bij het stoplicht zijn. Dan wacht je gewoon tot het groen is.
Op een dag als de dag van de witte stok wilden wij mensen laten ervaren hoe het is met een witte stok door het verkeer te gaan. Meestal zijn dat wethouders of andere prominente figuren uit de plaats van de actie. Dit keer was het in Alkmaar en opende twee verslaggevers van de blinde tribune van AZ. De dag. zij staken met donkere bril en stok de Singel over.
Nu is het zo dat als je door een ziekte of ongeluk blind of slechtziend wordt, je niet zomaar met een stok op straat gezet wordt. Je krijgt dan ‘mobiliteitstraining’ door iemand van een revalidatie instelling zoals Visio. Ik heb toen ik slechter ging zien gerevalideerd op het Loo-Erf te Apeldoorn. Dit is een landelijke revalidatie instelling. Daar leer je je leven weer in te richten op een zo zelfstandig mogelijke manier.
Bij het lopen met de stok is het belangrijk oriëntatiepunten te zoeken die je kunt voelen. Zoals bestrating of gebouwen. Als je niets ziet loop je de route eigenlijk in lijnen. Je loopt bijvoorbeeld vanuit je huis naar de eerste oversteekplaats. Daarna ga je linksaf en volgt met de stok het gras dat langs de stoep ligt. Daarna kom je weer bij een oversteekplek. Daar gebruik je de stok zoals ik hierboven heb beschreven.om over te steken.
Op straat zie je ook van die tegels met lijnen. Dit heten geleide tegels. Deze kun je dan gebruiken als een geleidelijn. Tegels die anders zijn geven dan iets aan. Zoals een ov-chip poortje. Je leert dus als gebruiker van de stok vaste routes. En voelbare of hoorbare herkenningspunten.
Tijdens deze actiedag van de witte stok was er veel begrip. Dat is mooi maar toen ik op het station in Hoorn terug was, werden wij als gebruiker van de stok toch echt omvergelopen. Er waren storingen bij het treinverkeer en dus erg druk. Iedereen had haast. En dan is het begrip ver te zoeken.
Jammer want voor ons is het dan juist extra moeilijk de weg te vinden. Ook dan hebben we meer tijd nodig. Haast kun je niet hebben met een visuele beperking.
