HOLLANDS KROON – In een kort geding aangespannen door een gerechtsdeurwaarder uit Zwolle ging het afgelopen dinsdag over de vraag of er beslag mag worden gelegd op de zorgbonus voor zorgmedewerkers.
Nadat de Covid-19 pandemie ook Nederland had bereikt, bleek al snel dat er veel meer dan de normale inzet werd gevraagd van personeel in de zorg om de pandemie te bestrijden. Al snel werd er alom waardering geuit voor die inzet. In het parlement werd dat ook onderkend en dat mondde onder meer uit in een motie van kamerlid Van Kooten-Arissen van 18 maart 2020:
“constaterende dat de zorgverleners op dit moment in de frontlinie staan in de bestrijding van het coronavirus; constaterende dat van deze zorgverleners maximale inzet gevraagd wordt en zij die ook leveren; van mening dat de buitengewone prestaties die zorgverleners leveren, behalve een welgemeend applaus ook een financiële blijk van waardering zouden mogen opleveren; verzoekt de regering, de mogelijkheid te onderzoeken om de zorgverleners van wie nu extra inzet wordt gevraagd in de bestrijding van het coronavirus, als blijk van waardering, een bonus toe te kennen.”
Deze motie werd met algemene stemmen aangenomen, waarna het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport is gaan werken aan een regeling.
In een brief van 25 juni 2020 liet de regering aan de kamer weten het voornemen te hebben om aan zorgmedewerkers een bonus van € 1.000,- netto te verstrekken, om ze te bedanken voor hun inzet. Dat voornemen is omgezet in een subsidieregeling. De Subsidieregeling is op 1 oktober 2020 in werking getreden. Zorgaanbieders kregen daarbij de gelegenheid om de zorgbonus aan te vragen voor een werknemer of een derde waarvan de zorgaanbieder van oordeel is dat deze ten tijde van de uitbraak van Covid-19 een uitzonderlijke prestatie had verricht.
Op enig moment werden gerechtsdeurwaarders die eerder voor hun opdrachtgevers beslag hadden gelegd op het loon van zorgmedewerkers geconfronteerd met de vraag of dat beslag ook geldig was voor de te ontvangen zorgbonus. Daarover werd in de praktijk verschillend gedacht.
Om voor alle gerechtsdeurwaarders duidelijkheid te verkrijgen, heeft de beroepsorganisatie van gerechtsdeurwaarders, de KBvG, in overleg met de Landelijke Organisatie van Sociaal Raadslieden (hierna: LOSR) besloten om in een zogeheten deurwaarders renvooi procedure de kwestie aan de voorzieningenrechter voor te leggen. In zo een procedure legt de deurwaarder rechtstreeks aan de rechter een vraag voor over de (on)mogelijkheid van tenuitvoerlegging van een vonnis.
Mr. Jans voornoemd is ook bestuurslid van de KBvG. De advocaat van gedaagde, mr. Moerman, treedt ook op als vertegenwoordiger van LOSR. De gerechtsdeurwaarder heeft in deze zaak ten laste van gedaagde eerder voor vijf schuldeisers beslag gelegd op haar loon.
Beslag mag van de wet
De voorzieningenrechter moet allereerst de vraag beantwoorden of beslag op een zorgbonus wettelijk mogelijk is.De wet bepaalt in artikel 475 Rv dat een schuldeiser beslag mag leggen op vorderingen die de schuldenaar op een derde heeft of nog zal krijgen. In beginsel geldt dit voor alle vorderingen. Zo kan bijvoorbeeld (een deel van) het loon van een schuldenaar in beslag worden genomen, omdat dat het uit te betalen loon een vordering op de werkgever is.
In haar uitspraak besliste de rechter dat de gerechtsdeurwaarder geen misbruik maakt van zijn recht door beslag te leggen op de zorgbonus en dat de door de werkgever door te betalen zorgbonus geen vordering is die voortvloeit uit een rechtsverhouding die ten tijde van de gelegde loonbeslag bestond.
