HOLLANDS KROON – Uit het recent verschenen SCP-rapport Het leven in een verpleeghuis blijkt dat er belangrijke stappen zijn gezet in de professionalisering van de sector en het verbeteren van de kwaliteit van zorg. Tegelijk zien we vanuit het kwaliteitsprogramma Waardigheid en trots op locatie dat veel zorglocaties nog een flinke opgave hebben om op alle punten te voldoen aan het Kwaliteitskader Verpleeghuiszorg.
Belangrijke bevindingen zijn dat er meer aandacht voor de bewoners nodig is. Dat is niet alleen een wens vanuit bewoners en naasten, maar ook van zorgprofessionals zelf. Zinvolle tijdsbesteding en activiteiten blijven punten van aandacht, waarbij Corona een versnelling en variatie in digitaal contact en digitale dagbesteding heeft opgeleverd. De sector is zich steeds meer bewust van de uitdagingen waarvoor zij staat. Dit sterker zelfbewustzijn en toegenomen ambitie maakt dat de lat steeds hoger wordt gelegd en dat maakt de ultieme kwaliteit onmogelijk maar goede kwaliteit haalbaar.
Verbeteren van de zorgkwaliteit
“Het programma Waardigheid en trots op locatie biedt nu ondersteuning aan 280 locaties sinds het uitkomen van het Kwaliteitskader in 2017. Tot op de dag van vandaag blijkt het kwaliteitskader bij een flink deel van de deelnemers bij de start van een traject vaak nog abstract en relatief onbekend. Het duurt dus lang voordat de impact van het kwaliteitskader op het eigen handelen wordt onderkend. En juist kennis van het kwaliteitskader en spiegelen van het eigen handelen daaraan essentieel is gebleken voor het kunnen realiseren van de verandering,” zegt Anneke Augustinus. directeur programmamanagement bij Vilans
Anneke Augustinus: ,,We moeten erkennen dat het verbeteren van kwaliteit van zorg vaak een cultuuromslag behelst en tijd kost. Inzicht in de stand van zaken rond kwaliteit is één, het daadwerkelijk veranderen is een ander verhaal. Uit de ondersteuningstrajecten blijkt dat voor het duurzaam verbeteren van de kwaliteit van zorg vaak een (intensief) cultuur- en verandertraject noodzakelijk is. Dit zijn langdurige meerjarige trajecten, waarbij uithoudingsvermogen en een lange adem zijn vereist.”
