Af en toe heeft een politieke partij heel veel succes, krijgt veel aanhang en weet veel kiezers te trekken. Landelijk zien we dat bijvoorbeeld bij de partij van Thierry Baudet. Veel van zijn denkbeelden blijken aantrekkelijk te zijn voor veel kiezers. Hij stond dan ook tot voor kort hoog in de peilingen en het leek er op dat Forum Voor Democratie in maart (verkiezingen) een machtsfactor van belang zou worden. Maar toen kwam de klad er in. Baudet bleek ultra rechtse opvattingen te hebben waardoor veel van zijn collega’s wegliepen. Het is bij uitstek een probleem van partijen die snel groeien: onenigheid binnen de gelederen.
Iets dergelijks zagen we ook bij LADA. Veel inwoners van Hollands Kroon zagen het partijprogramma wel zitten en binnen korte tijd was de partij een factor van belang in de Hollands Kroonse politiek. De partij kon dan ook meedoen met regeren maar had geen lid met bestuurlijke ervaring in haar midden zodat Frits Westerkamp werd gevraagd om LADA in het college te vertegenwoordigen. Westerkamp bleek echter een neoliberaal te zijn die beleid voerde dat niet strookte met de uitgangspunten van LADA. Hij wachtte een ondervraging over zijn beleid niet af maar droop af als een dief in de nacht. Misschien had hij zijn beleid goed kunnen verdedigen, immers in de wandelgangen werd hij ’Zwetserkamp’ genoemd. Maar hij bleek niet het lef te hebben voor een confrontatie met de raad. Na Hollands Kroon probeerde hij het nog een blauwe maandag als wethouder in Bergen, maar ook daar werd het een fiasco. En ook daar wachtte hij een confrontatie met de raad niet af. Veel geschreeuw, weinig wol. Intussen was LADA geïmplodeerd en moest de meeste raadszetels weer inleveren. Het resultaat van een te snel groeiende partij én verkeerde keuzes.
Westerkamp leeft sinds zijn avontuur in Bergen van wachtgeld, maar is kortgeleden begonnen bij de GGD met bron- en contactonderzoek, waarbij hij vanuit zijn woning door het coronavirus besmette mensen telefonisch benadert. Hij is nu 62 en gezien zijn leeftijd en C.V. zal hij niet zo gauw meer aan de bak komen als (bezoldigd) bestuurder. Zijn politieke carrière lijkt voorgoed voorbij. Hij zal het moeten doen als niet-betaald bestuurslid van organisaties zoals ’Stichting Lief Langedijk’. Zijn betaalde werk voor de GGD is tijdelijk. Als straks de coronacrisis voorbij is staat hij weer op straat.
Wat ik me afvraag is of de Participatiewet ook geldt voor ’gevallen wethouders’. En of hij ook een tegenprestatie moet leveren als zijn wachtgeld ophoudt. Misschien moet hij dan wel mondkapjes uit de plantsoenen van Hollands Kroon of Bergen gaan prikken als tegenprestatie voor zijn bijstandsuitkering. Kostuum uit en overall aan…
Kees Zwaan
Via mediapartner: Noordkop Centraal