Nu ik geen werk meer heb, zou je denken dat ik veel tijd overheb. Tijd voor het doen van klusjes die al lang lagen te wachten, tijd om uit te slapen, op te ruimen, taarten te bakken, boeken te lezen en pepernoten te eten. Ja, ik heb al pepernoten gekocht. Laat me.
Maar van al het bovenstaande is alleen het laatste deze week gelukt. De sportschool waar ik werkte gaat namelijk een doorstart maken, wat betekent dat we nu voornamelijk bezig zijn met een hele hoop geregel. En al dat geregel gaat samen met een hoop spanning – die in de meeste gevallen lijkt op de welbekende “gezonde zenuwen” –, maar ook met een hoop lol, thee en pepernoten. Je ziet hoe belangrijk dat laatste is in dit hele proces.
Fijn, nu ben ik me aan het bedenken of het te vroeg op de dag is voor pepernoten. Waarschijnlijk smaken ze extra lekker bij mijn koffie, maar aangezien pepernoten als ontbijt niet passen in het hebben van een gezonde levensstijl, doe ik het toch maar niet. Want een gezonde leefstijl is ontzettend belangrijk voor mij. *insert sarcasm here*
Ik ben dus een beetje verward, laat dat even duidelijk zijn. Anderhalve maand geleden schreef ik een post met de titel Keuze. Een post over een bewogen week op carrière gebied. En ik zou nu opnieuw zo’n zelfde soort post kunnen schrijven. Ik had immers een leuke baan, zag plotseling mijn werk afbranden en kreeg te maken met een hoop onzekerheid over de toekomst. Woensdag, precies een week na de brand, werd duidelijk dat het bedrijf een doorstart maakt en dat ik straks misschien (als alles goed gaat) weer een baan heb. En dat maakt dat ik nu ergens in de verte een soort opluchting voel. Opluchting en trek in pepernoten. Een uitstekende combinatie.
Voor hen die boos zijn dat de pepernoten nu al in de schappen liggen: koop ze gewoon niet, dan blijft er meer over voor mij. En voor hen die net als ik super blij zijn dat ze twee maanden voor die ouwe knakker weer uit Benidorm komt – want ik denk dus dat hij daar woont – alweer kunnen genieten van al dat lekkers: geniet van je pepernoten. Voor je het weet zijn ze weer úít de schappen. En dáár word ik dus boos van.
Ieder z’n ding.
Nadine Swagerman blogt op ‘Wat Zij Wil‘