ANNA PAULOWNA – “Na 34 jaar weer een derby”, stond er in de voorbespreking van de wedstrijd op de website van ZAP. Een mooi verhaal over de wedstrijden tussen ZAP en toen nog BKC. Het was dus ook niet vreemd, dat aan het begin van de competitie, beide verenigingen in overleg gingen om deze derby op de Zaterdagavond te spelen.
En zo kwam, net na de hagelbuien, het fraai opgeknapte complex “de Zwaluw” aan het Ceresplein tot leven. Rond de zevenhonderd kijkers die de twee teams met vuurwerk welkom heette, en begeleid door de jongste voetballertjes van beide kanten, zat de sfeer er gelijk goed in. Gastheer ZAP hoopte dat door winst tenminste tijdelijk even de koppositie in de derde klasse A zou worden ingenomen. Voor de gasten waren de drie punten noodzakelijk om aan te blijven haken bij de bovenste posities.
De wedstrijd was, wellicht door de gezonde spanning, niet van een hoge kwaliteit. De inzet van Kleine Sluis was dat wel. Er werd gestreden voor iedere meter, en omdat men steeds kort op de tegenstander zat, werden de eerste irritaties bij de gastheren zichtbaar. Robert werd door de combinatie Mitchell Jansen en Cees Jan Geerligs in bedwang gehouden en Jansen was ook nog eens de aanjager bij het opjagen van de tegenstander. Werkelijk overal was hij aanwezig om met lichaam of voeten de tegenstander dwars te zitten en zo de bal te heroveren. Halverwege de eerste helft was ook een tweede mogelijkheid niet aan Woutering besteed. De wedstrijd leek dan ook met de brilstand de rust in te gaan. Totdat Melvin Damsma het aan de rechterkant op zijn heupen kreeg. Hij liet met een mooie aktie drie ZAP spelers de hielen zien en zijn voorzet werd een prooi voor Geert Weel. Nadat hij de bal voor zichzelf goed had neergelegd was Dekker kansloos (0-1) Zo vlak voor rust een mooi moment. Toch had ZAP nog gelijk kunnen komen, als Raap een voorzet vogelvrij voor Teun Groot in, in plaats van over het doel had gekopt.
Na rust een verandering bij ZAP. De verder onzichtbare Tarik Awlad ging naar de kant. In het veld kwam Kai Beelen. Trainer Sem Wokke had de intentie om meer aanvallend te gaan spelen en dan is de snelheid van Beelen wel welkom. Kleine Sluis ging nu meer op de veilige toer. Iets achteruit leunend de aanvallen opvangen en vanuit de omschakeling gevaar stichten.
Omdat beide ZAP vleugelverdedigers graag opkomen, lag daar voor Kleine Sluis de ruimte. Dus werden Weel en Woutering veelvuldig de diepte in gestuurd. De wedstrijd werd er niet beter op. De irritatie bij de gastheren werd dat wel. De zeer goed leidende scheidsrechter van Hamersveld had er echter goed het oog op, en deelde kaarten uit, daar waar dat noodzakelijk was. Buiten een aantal vrije trappen en voorzetten die allen door Groot werden gevangen, kreeg ZAP nog één grote kans. Het was Beelen die een geblokt schot voor zijn voeten kreeg en op Groot af kon gaan. En waar heel Breezand de gelijkmaker al zag, kwam de bal via de lat en de paal in de handen van Groot. Zijn snelle voortzetting voorkwam dat er gediscussieerd kon worden over wel of geen doelpunt en dus was het hachelijke moment direct vertrokken. ZAP werd steeds radelozer. Toen de diepgestuurde Weel door Jeroen Pater onreglementair werd tegengehouden was dit zijn tweede gele, en dus een rode kaart. Daardoor konden alle plannen van Wokke, hij wisselde ook Aad v/d Meer en Wardenaar voor respectievelijk Joost Boerman en Marvin La Croes, de prullebak in. ZAP kon niet echt druk meer zetten en Kleine Sluis kreeg steeds meer ruimte. Woutering kreeg met nog een kleine tien minuten te spelen kramp en voor hem in de plaats kwam Gregor Rezelman de verdedigers bezig houden. Niet veel later sloegen even de stoppen door bij Pieter Mulder. Zijn schaar was zodanig dat hij daardoor met direct rood werd weggestuurd. Nu was het over en uit. ZAP liep als een geslagen boxer rond en Rezelman zag zijn kans schoon om daar nog even gebruik van te maken. Zijn solo aktie in de zestien maakte iedereen dol en zijn schot was ook Dekker te machtig (0-2)
Niet veel later blies scheidsrechter van Hamersveld voor het einde en een moegestreden Kleine Sluis viel elkaar in de armen. Een gezien het verloop van de wedstrijd, welverdiende overwinning in het hol van de leeuw. De biertjes na afloop smaakten natuurlijk best. Maar Kleine Sluis is er nog niet. Volgende week wacht alweer de volgende kraker. Dan speelt het elftal van Zoer, ijs en weder dienende, een thuiswedstrijd tegen Meervogels ’31, ook één van de clubs in de kopgroep.
Tekst aangeleverd